Lertsin 045 เกาะพีพีที่เคยสัมผัส

Lertsin 045 เกาะพีพีที่เคยสัมผัส

ในตอนที่ 6 รอดตายเพราะแหวนรุ่น ได้พูดถึงการสำรวจธรณีวิทยามาตราส่วน 1:250,000 ระวางจังหวัดพังงา ในปี พ.ศ. 2521-2522 โดยเล่าถึงการสำรวจที่บริเวณ เขาสก อำเภอพนม แต่พื้นที่รับผิดชอบครอบคลุม เกาะภูเก็ตตอนบน อ่าวพังงา เกาะยาวน้อย เกาะนาคาด้วย การสำรวจพื้นที่เกาะ จำเป็นต้องเช่าเรือเพื่อเข้าเก็บข้อมูลภาคสนามให้มากที่สุด ในเวลาเดียวกันยังมีทีมสำรวจธรณีวิทยา มาตราส่วน 1:250,000 ระวางจังหวัดภูเก็ต มีพี่ชัยยันต์ พี่สิน และพี่ตุ๋ย เป็นนักธรณีวิทยาประจำทีมสำรวจ ทีมนี้ยิ่งต้องใช้เรือสำรวจ เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเกาะ เช่น เกาะพืพี เกาะราชา เกาะเฮ อาจารย์เกษตร ได้จัดหาเรือหางยาวกำลังแรงวิ่งในทะเลใกล้ฝั่งได้และได้จ้างคนขับเรือประจำชื่อ บังโสป เพื่อให้พวกเราได้ใช้งาน เรือลำนี้ติดเครื่องยนต์ 15 แรงม้า ที่นับว่าแรงมาก และเสียงดังมากเช่นกัน เรียกว่าพอแล่นเข้าอ่าวใกล้ฝั่ง ชาวบ้านไม่ต้องมองก็รู้ว่าเป็น เรือสำรวจธรณี บังโสป เป็นมืออาชีพจริง รู้เรื่องคลื่น เวลาน้ำขึ้นน้ำลงดีมาก

มีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปสำรวจที่ เกาะนาคา ที่เริ่มมีการเลี้ยงหอยมุกและเกาะยาวน้อย บังโสป บอกว่าน้ำจะลงเต็มที่ตอน 4 โมงเย็น ต้องกลับถึงฝั่งก่อนน้ำลงเต็มที่ เพราะถ้าช้าเรือจะเข้าฝั่งไม่ได้ ต้องเดินลุยโคลน ลากเรือเป็นระยะทางกว่า 100 เมตร ถ้าไม่เดินก็ต้องนั่งรออีก 4 ชั่วโมงกว่าน้ำจะขึ้นใหม่อีกที เราไม่เชื่อ เพราะในตารางน้ำขึ้นน้ำลงของทางการ บอกว่าวันนั้นน้ำจะลงเต็มที่ตอน 5 โมงเย็น เลยทำงานจนถึงเกือ บ4 โมงแล้วค่อยกลับ ผลคือได้เดินลากเรือลุยโคลนโดยที่ บังโสป ไม่พูดอะไรสักคำ

สองทีมสำรวจตกลงจะไปช่วยกันเก็บข้อมูลธรณีวิทยาที่ เกาะพีพีและใกล้เคียงด้วยกัน เพื่อให้งานเสร็จเร็วขึ้น เกาะพีพี อยู่ห่างจากเกาะภูเก็ต มากกว่า 50 กิโลเมตร งานนี้จำเป็นต้องเช่าเรือประมงชาวบ้าน ที่สามารถวิ่งกลางทะเลไปจนถึงเกาะพีพีได้ โดยให้พ่วงเรือสำรวจธรณีไปด้วยเพราะ จะได้แบ่งย่อยทีมสำรวจทั้งโดยการเดิน และนั่งเรือเก็บข้อมูลริมหาด หลายคนรวมถึงผมไม่มั่นใจว่าจะเมาคลื่นหรือไม่ เพราะไม่เคยนั่งเรือออกกลางทะเลไกลๆ พี่ยันต์แนะนำว่า ถ้ากลัวเมาคลื่น ให้กินเหล้าให้เมาก่อนลงเรือ หากนั่งเรือแล้วอ๊วก ก็อ้างได้ว่าเป็นเพราะเมาเหล้า ไม่ได้เมาเรือ

เรือแล่นมาได้สักชั่วโมงกว่า เสียงเครื่องเรือเริ่มกระตุกและก็ดับ คนขับเรือตะโกนบอกคนคุมเครื่องเรือ ปรกติเขาส่งสัญญานด้วยเสียงอ็อด แต่ครั้งนี้คนขับกดอ็อดกี่ครั้งก็ไม่มีเสียงตอบ เอาล่ะสิ เรือลอยเท้งเต้งอยู่กลางทะเล เป็นการทดสอบการเมาคลื่นได้ดีที่สุด ไม่ถึง 10 นาที มีเสียงโอ๊กอ๊ากมาจากหลายมุม โชคดีที่ผมผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้โดยทั้งไม่เมาเหล้าและไม่เมาเรือ คนขับเรือแก้ไขเครื่องเรืออยู่ประมาณ 20 นาที พอเครื่องติด แกบ่นเสียงดัง "ไอ้ห่... มัวแต่อ่านหนังสือนวลนางจนน้ำมันท่วม"

ใช้เวลาอยู่ในเรือประมาณ 3 ชั่วโมงก็เข้าเขต เกาะพีพี น้ำทะเลใสสีคราม เขาหินปูนมองเห็นเว้าทะเล แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงของระดับทะเล น้ำทะเลมีการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง

เพราะโลกของเราไม่เคยอยู่นิ่ง ชายหาดทรายขาวสวย ตัดกับสีน้ำทะเล ช่างสวยงามเกินบรรยาย

เมื่อเรือเทียบท่า ชาวบ้านแห่มาดูพวกเราเหมือนเป็นของแปลกประหลาด พวกเขาเป็นชาวเลที่อยู่บนเกาะมานานแล้ว มีบางคนสามารถสื่อสารด้วยภาษาไทยได้ ทำให้การพูดคุยง่ายขึ้น หัวหน้าทีมติดต่อ หาคนจัดการเรื่องอาหารการกิน หาแรงงานนำทาง ส่วนเรือประมงให้กลับอีก 5 วันค่อยมารับ บังโสป กับ เรือสำรวจธรณี พร้อมทำงาน เขาได้เตรียมเบ็ดตกปลามาหลายคัน ฝีมือเขาเหลาคันเบ็ดเอง คันเบ็ดหนึ่งมีเบ็ดอยู่ 2-3 ตัว แต่ทุ่นใช้ตะกั่วหนักมาก เขาบอกต้องการให้ทุ่นจมไปถึงพื้นทะเล ตัวเบ็ดลอยขึ้นมา ที่ เกาะพีพี ไม่ต้องใช้เหยื่อ เพราะปลาไม่ได้เรียนหนังสือเจอเบ็ดลอยอยู่ในน้ำก็กินแล้ว ฟังเขาบรรยายแล้วอดไม่ได้ ต้อง ออกไปลองของจริง เขาบอกพวกที่อ๊วกตอนมา อย่าไป เพราะการตกปลาต้องเอาเรือไปลอยเฉยๆอยู่นานๆ บรรยากาศชวนเมาคลื่นเป็นอย่างมาก ผมเลยโชคดีได้ไปตกปลาในบรรยากาศสุดฟิน เราไปกัน 3 คน เมื่อไปถึงจุดที่เหมาะสมทีไม่ไกลจากฝั่ง น้ำใสมองเห็นพื้นทะเล เอาคันเบ็ดมาถือ ประคองทุ่นตะกั่วหย่อนลงไป มีความรู้สึกว่าทุ่นกระทบพื้น ทิ้งไว้สัก 1-2 นาที ไม่รู้สึกว่ามีปลามาตอดเบ็ดเลย แต่บังโสปบอกว่าให้ลองสาวเบ็ดขึ้นมาดู เฮ้ย..ปลาแดงตัวเขื่อง 2 ตัวติดเบ็ดมาด้วย ทำไมมันง่ายขนาดนั้น 3 คนที่ไปด้วยกัน หัวเราะอย่างมีความสุข ได้เวลาพอสมควร ได้ปลาพอประมาณ จึงกลับ เอาปลาไปให้คนครัวทำเป็นกับแกล้ม แนมด้วยเสียงเพลงแหล่ดาวลูกไก่จาก พี่ตุ๋ย ที่ไพเราะเพราะพริ้งเทียบกับ พร ภิรมย์ ต้นฉบับได้เลย

ผลการเก็บข้อมูลธรณีวิทยา พบว่าด้านเหนือของเกาะเป็นหินทรายและหินโคลนปนกรวด พบซากดึกดำบรรพ์หลายชนิด เช่น แบรคิโอพอด ไบรอัวซัว สามารถเทียบเคียงได้กับกลุ่มหินแก่งกระจาน มีอายุราว 300 ล้านปี ส่วนด้านใต้เป็นหินปูน มีหน้าผารอยเลื่อน เทียบสัมพันธ์ได้กับกลุ่มหินราชบุรี มีอายุประมาณ 270 ล้านปี มีสันดอนทรายเชื่อมเกาะ ที่เรียกว่า tombolo สุดสวยงาม จะเห็นภาพทะเลแหวกยามน้ำลงได้ชัดเจน มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตั้งใจแล่นเรือไปเกาะไข่ ที่อยู่ห่างไปทางเหนือสัก 2 กิโลเมตร แต่น้ำทะเลตื้นมาก และเต็มไปด้วยประการังเขากวาง บังโสปถามว่าจะให้ลุยไหม แต่เราเสียดายประการัง เพราะมันสวยเหลือเกิน ถ้าเอาเรือลุยเข้าไป ประการังเสียหายแน่ เลยยอมถอยทัพ

5 วันบนเกาะพีพี ผ่านไปด้วยความรวดเร็ว เมื่อเรือแล่นออกจากเกาะ ผมหันไปมองเพื่อจดจำภาพอันสวยงามอย่างเต็มตาเก็บความประทับใจไม่ให้ลืมเลือน และคิดในใจว่าจะขอจำไว้แต่ภาพนั้น จะไม่ยอมหวนกลับไปเพื่อเห็นภาพเกาะพีพีโดนทำลายจากการท่องเที่ยวเหมือนกับหลายๆแห่งที่เคยเห็นมา และก็เป็นดังที่คิด ภายหลังได้ข่าวมีการพัฒนาเกาะพีพีเพื่อการท่องเที่ยว มีการสร้างที่พัก บาร์เบียร์ มีนักท่องเที่ยวมากมาย สภาพแวดล้อมคงแตกต่างไปแลัวแน่ๆ

เหตุการณ์สึนามิ เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547 ทำให้ชายหาดบนเกาะพีพีถูกกัดเซาะราวกับถูกขุดด้วยมือยักษ์ ผู้บังคับบัญชาฯ ระดับกระทรวงขอให้ กรมทรัพยากรธรณี ไปสำรวจหาแหล่งทรายมาเติมหาดให้เหมือนเดิม ได้ให้ข้อคิดเห็นว่า ไม่ต้องทำอะไร ธรรมชาติเขาจะบำบัดตัวเขาเอง คาดว่าใช้เวลา 3 ปี แต่โชคดี เพียง 2 ปี ก็มีรายงานว่า เกาะพีพีสวยเหมือนเดิมแล้ว อาจสวยกว่าเก่าด้วยซ้ำ เพราะขยะตามชายหาดหายไปหมด ผมได้รับทราบข่าวด้วยความยินดี แต่ไม่เชื่อเด็ดขาดว่า เกาะพีพี หลังการฟื้นฟูของธรรมชาติจะสวยกว่า เกาะพีพี ที่ผมเคยได้ไปสัมผัส

จนถึงปัจจุบัน แม้การเดินทางจะสะดวกสบายขึ้น มีเรือเร็วจากกระบี่ไปเกาะพีพีใช้เวลาไม่นานมาก แต่ผมไม่เคยคิดที่จะไปอีกเลย ขอจำภาพเกาะพีพีที่เคยเห็นเมื่อปี พ.ศ. 2522 ไว้ตลอดไป