smart city การแบ่งกลุ่มเมืองอัจฉริยะเพื่อการพัฒนา

smart city การแบ่งกลุ่มเมืองอัจฉริยะเพื่อพัฒนา

เมืองอัจฉริยะ หรือ สมาร์ทซิตี้ (Smart City) คือ เมืองที่ใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ทันสมัยและชาญฉลาด เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการและการบริหารจัดการเมือง เพื่อให้ภาพของเมืองอัจฉริยะมีความชัดเจนมากขึ้น

เมืองอัจฉริยะ ก้าวสู่อนาคตที่ยั่งยืน เมืองอัจฉริยะ (Smart City) เป็นแนวคิดที่มุ่งเน้นการนำเทคโนโลยีมาพัฒนาเมืองในมิติต่างๆ เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คน ส่งเสริมเศรษฐกิจ และสร้างเมืองที่ยั่งยืน การสร้างเมืองอัจฉริยะ เป็นกระบวนการที่มีแนวคิดและแผนงานที่หลากหลาย ดังนี้จึงควรมีการแบ่งกลุ่มเมืองอัจฉริยะ เพื่อให้ตรงกับกรอบการพัฒนาเมืองอัจฉริยะในแต่ละที่ ซึ่งแต่ละที่ก็จะมีปัญหาและความต้องการที่แตกต่างกัน

การแบ่งกลุ่มเมืองอัจฉริยะให้เป็นกลุ่มย่อยตามปัญหาหลัก ก็จะช่วยสร้างความสำเร็จของการสร้างเมืองให้เกิดขึ้นได้จริง ตรงตามเป้าหมาย เพื่อการบริหารจัดการและสามารถใช้เทคโนโลยีได้อย่างมีประสิทธิภาพเหมาะสม ตัวอย่างการแบ่งกลุ่มที่พบ เช่น

- เมืองอัจฉริยะด้านเศรษฐกิจ (Smart Economy City)

- เมืองอัจฉริยะด้านสังคม (Smart Social City)

- เมืองอัจฉริยะประหยัดทรัพยากร (Smart Resource-Saving City)

- เมืองอัจฉริยะน่าอยู่ (Smart Livable City)

- เมืองอัจฉริยะทันสมัย (Smart Modern City)

- เมืองอัจฉริยะปลอดภัย (Smart Safe City)

โดยแต่ละกลุ่มก็มีเป้าหมายในการแก้ไขปัญหาที่แตกต่างกัน มีข้อด ข้อเสีย ปัญหาและอุปสรรคในการทำที่แตกต่างกัน ดังนี้

เมืองอัจฉริยะด้านเศรษฐกิจ (Smart Economy City) 

เมืองอัจฉริยะด้านเศรฐกิจ (Smart Economy City) เมืองที่มีระบบเศรฐกิจที่หลากหลายและเข้มแข็ง การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสร้างสัมพันธ์ระหว่างภาคเอกชนและภาครัฐ เช่น การสนับสนุนธุรกิจใหม่ๆ และการสร้างโฮลล์ธุรกิจ

เมืองอัจฉริยะด้านเศรษฐกิจ จะมุ่งเน้นไปที่การส่งเสริมเศรษฐกิจและการลงทุน โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ

- พัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน พัฒนาระบบขนส่ง โครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล

- ส่งเสริมธุรกิจ สนับสนุนธุรกิจสตาร์ทอัพ ธุรกิจขนาดเล็ก

- ดึงดูดนักลงทุน สร้างบรรยากาศการลงทุนที่เอื้ออำนวย

ข้อดี

- สร้างงานและรายได้ให้กับประชากร เพิ่มความเจริญเติบโตของเมือง

- การเติบโตทางเศรษฐกิจ

- การจ้างงาน

- การพัฒนาธุรกิจ

ข้อเสีย

- อาจเกิดความไม่เท่าเทียมในระดับรายได้และโอกาสทางเศรฐกิจ

- ความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ

- การเข้าถึงเทคโนโลยี

- การสูญเสียงาน

ปัญหาอุปสรรค

- การปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของเศรฐกิจโลกและการค้าของท้องถิ่น

- บุคลากร

- กฎระเบียบ

ตัวอย่าง

- เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน พัฒนาเขตพัฒนาพิเศษอัจฉริยะ Pudong ส่งเสริมธุรกิจสตาร์ทอัพ ดึงดูดนักลงทุน

- สิงคโปร์ พัฒนาระบบออนไลน์สำหรับการขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจ ช่วยให้สะดวก รวดเร็ว และโปร่งใส

- การสร้างศูนย์ธุรกิจและเทคโนโลยีที่สำคัญ เช่น ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ หรือศูนย์วิจัยและพัฒนา

- ส่งเสริมการลงทุนในธุรกิจที่มีความน่าสนใจ เช่น อุตสาหกรรมเพลิงธรรมชาติทดแทน

- สร้างนโยบายส่งเสริมธุรกิจและการลงทุนที่เป็นมิตรต่อผู้ประกอบการ

- เขตพัฒนาพิเศษอัจฉริยะ

- ระบบสนับสนุนธุรกิจสตาร์ทอัพ

- ระบบออนไลน์สำหรับการขอใบอนุญาตประกอบธุรกิจ

เมืองอัจฉริยะด้านสังคม (Smart Social City)

เมืองอัจฉริยะด้านสังคม (Smart Social City) คือ เมืองที่มีการพัฒนาสังคมและการดูแลผู้ที่อยู่ในเมืองอย่างเท่าเทียม มีการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้พิการและกลุ่มเสี่ยง เช่น การสร้างพื้นที่สีเขียว เปิดโอกาสให้แก่ผู้มีความต้องการพิเศษ

เมืองอัจฉริยะด้านสังคมมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คน โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ

- พัฒนาระบบการศึกษา พัฒนาการเรียนรู้ พัฒนาทักษะ

- พัฒนาระบบสาธารณสุข พัฒนาระบบบริการสุขภาพ ส่งเสริมสุขภาพ

- พัฒนาระบบสวัสดิการ พัฒนาระบบดูแลผู้สูงอายุ ผู้พิการ

ข้อดี

- คุณภาพชีวิตของผู้คน

- สร้างสังคมที่สามารถให้โอกาสแก่ทุกคน เพิ่มความเป็นเอกภาพและความสุขในชีวิตประจำวัน

- ความเท่าเทียมกัน

- ความยั่งยืนของสังคม

ข้อเสีย

- ต้องการการแลกเปลี่ยนข้อมูลและการทำงานร่วมกันของภาครัฐและเอกชนในการพัฒนาสังคม

- ความเป็นส่วนตัว

- ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

- การเข้าถึงเทคโนโลยี

ปัญหาอุปสรรค

- ความร่วมมือจากภาคส่วนต่างๆ

- เงินทุน

- บุคลากร

ตัวอย่าง

- เอสโตเนีย พัฒนาระบบการศึกษาออนไลน์ ช่วยให้ผู้คนเข้าถึงการศึกษาได้สะดวก

- ฟินแลนด์ พัฒนาระบบบริการสุขภาพทางไกล ช่วยให้ผู้คนเข้าถึงบริการสุขภาพได้สะดวก โดยไม่ต้องเดินทางไปโรงพยาบาล

- การสร้างสวนสาธารณะและพื้นที่สีเขียวสำหรับกิจกรรมสังคมและกิจกรรมสุขภาพ

- การพัฒนาโครงการส่งเสริมการศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิต

- การสนับสนุนกิจกรรมทางวัฒนธรรมและศิลปวัฒนธรรม

- ระบบการศึกษาออนไลน์

- ระบบบริการสุขภาพทางไกล

- ระบบแอปพลิเคชั่นสำหรับติดตามสวัสดิการ

เมืองอัจฉริยะประหยัดทรัพยากร  (Smart Resource-Saving City)

เมืองอัจฉริยะประหยัดทรัพยากร (Smart Resource-Saving City) คือ เมืองที่มีการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพ ใช้เทคโนโลยีในการจัดการน้ำ พลังงาน และขยะ เพื่อลดการใช้ทรัพยากรและประหยัดค่าใช้จ่าย

เมืองอัจฉริยะประหยัดทรัพยากร มุ่งเน้นไปที่การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ

- จัดการพลังงาน พัฒนาพลังงานสะอาด ประหยัดพลังงาน

- จัดการน้ำ จัดการน้ำอย่างยั่งยืน ประหยัดน้ำ

- จัดการขยะ จัดการขยะอย่างมีประสิทธิภาพ ลดปริมาณขยะ

ข้อดี

- ลดการก่อให้เกิดมลพิษและการเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม ประหยัดค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาและใช้ทรัพยากร

- ลดปัญหาสิ่งแวดล้อม

- การประหยัดค่าใช้จ่าย

- ความยั่งยืน

ข้อเสีย

- ต้องการการลงทุนในระบบพื้นฐานและเทคโนโลยีที่ใช้ในการจัดการทรัพยากร

- ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

- การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้คน

- เทคโนโลยี

ปัญหาอุปสรรค

- เงินทุน

- บุคลากร

- ความร่วมมือจากภาคส่วนต่างๆ

ตัวอย่าง

- โคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก พัฒนาระบบจัดการพลังงาน ช่วยให้ประหยัดพลังงาน

- สตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดน พัฒนาระบบจัดการน้ำ ช่วยให้ใช้น้ำอย่างยั่งยืน

- การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการจัดการน้ำและพลังงานอย่างประหยัด

- การสร้างโครงสร้างอาคารและพื้นที่เมืองที่มีการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ

- การสนับสนุนการใช้พลังงานทดแทนและการลดการใช้พลังงานจากแหล่งที่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

- ความยากลำบากในการปรับตัวและเปลี่ยนวัฒนธรรมการใช้ทรัพยากรในชีวิตประจำวันของประชากร

- ระบบไฟส่องสว่างอัจฉริยะ

- ระบบจัดการน้ำอัจฉริยะ

- ระบบจัดการขยะอัจฉริยะ

เมืองอัจฉริยะน่าอยู่ (Smart Livable City) คือ เมืองที่มีสภาพแวดล้อมที่ดี การจัดการขยะและน้ำเสียอย่างมีประสิทธิภาพ พื้นที่สีเขียวและสวนสาธารณะที่สะอาดและสวยงาม เชื่อมโยงกับระบบขนส่งสาธารณะที่มีประสิทธิภาพ เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการอาศัยอย่างยั่งยืน ส่วนใหญ่จะเป็น การฟื้นฟูเมืองเดิม โดยปรับปรุงพัฒนาให้เป็น เมืองน่าอยู่อัจฉริยะ ที่ใช้เทคโนโลยี และโครงสร้างพื้นฐานคมนาคมขนส่ง พลังงาน และดิจิทัล ในการปรับเปลี่ยนเพิ่มเติมเมืองที่มีอยู่เดิมให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น 

เมืองอัจฉริยะน่าอยู่ มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คน โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ

- พัฒนาสิ่งแวดล้อม จัดการมลพิษ ส่งเสริมพื้นที่สีเขียว

- พัฒนาระบบขนส่งสาธารณะ พัฒนาการบริการ

- พัฒนาระบบสาธารณสุข การศึกษา ความปลอดภัย 

- ส่งเสริมการมีส่วนร่วม เปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการเมือง

ข้อดี

- สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คน

- ความสะดวกสบายในการใช้ชีวิต

- ความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม

- สร้างคุณค่าที่ดีให้กับประชากร

- ส่งเสริมการท่องเที่ยว

- ลดปัญหาสุขภาพที่มาจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี

ข้อเสีย

- ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

- ความเหลื่อมล้ำทางดิจิทัล

- ความเป็นส่วนตัว

- ต้องการการจัดการทรัพยากรและการวางแผนอย่างถูกต้องเพื่อไม่ให้สภาพแวดล้อมทรุดโทรม

ปัญหาอุปสรรค

- การเพิ่มพื้นที่สีเขียวอาจต้องพิจารณาในเชิงที่จะไม่ทำให้เกิดการชนกันในพื้นที่ใช้สอย

- ความร่วมมือจากภาคส่วนต่างๆ

- ความรู้ความเข้าใจของประชาชน

- กฎระเบียบ

ตัวอย่าง

- เวียนนา ประเทศออสเตรีย พัฒนาระบบขนส่งสาธารณะที่มีประสิทธิภาพ ช่วยให้ผู้คนเดินทางสะดวก

- บาร์เซโลนา ประเทศสเปน พัฒนาพื้นที่สีเขียว เพิ่มสวนสาธารณะ ช่วยให้เมืองน่าอยู่

- การสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกในการเดินทางและการเคลื่อนไหว เช่น ระบบขนส่งสาธารณะที่สะดวกและมีประสิทธิภาพ

- การสร้างพื้นที่สีเขียวและสถานที่สาธารณะที่เหมาะสมสำหรับการอยู่อาศัย

- การสร้างนโยบายที่ส่งเสริมการเชื่อมโยงและความเป็นชุมชน

- ระบบติดตามคุณภาพอากาศ

- ระบบจัดการขยะอัจฉริยะ

- แอปพลิเคชั่นสำหรับติดต่อสื่อสารกับภาครัฐ

- เมืองอัจฉริยะทันสมัย (Smart Modern City) คือ การพัฒนาเมืองใหม่ โดยก่อสร้างพื้นที่เมืองขึ้นใหม่ทั้งหมด รวมถึงพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของเมือง สาธารณูปโภค ที่อยู่อาศัย แหล่งงาน พาณิชยกรรม พื้นที่พักผ่อน ให้เป็นเมืองที่ทันสมัยระดับโลก เป็นศูนย์กลางด้านการคมนาคม การค้า การลงทุน การวิจัยพัฒนา ไปจนถึงการพัฒนานวัตกรรม เมืองอัจฉริยะทันสมัย มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและเทคโนโลยี เมืองที่มีระบบการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) อย่างทันสมัย มีการใช้เทคโนโลยี IoT ในการควบคุมและจัดการทรัพยากรต่างๆ เช่น การจัดการการจราจร การจัดการพลังงาน และการบริหารจัดการเมืองอย่างมีประสิทธิภาพ 

โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ

- พัฒนาระบบขนส่ง พัฒนาระบบขนส่งอัจฉริยะ รถไฟฟ้าไร้คนขับ

- พัฒนาระบบพลังงาน พัฒนาพลังงานสะอาด พลังงานหมุนเวียน

- พัฒนาระบบดิจิทัล พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล อินเทอร์เน็ตความเร็วสูง

ข้อดี

- ประสิทธิภาพในการบริหารจัดการเมือง

- การเข้าถึงบริการต่างๆ

- การเติบโตทางเศรษฐกิจ

ข้อเสีย

- ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

- ความเหลื่อมล้ำทางดิจิทัล

- ความปลอดภัยทางไซเบอร์

ปัญหาอุปสรรค

- เงินทุน

- บุคลากร

- กฎระเบียบ

ตัวอย่าง

- ซานฟรานซิสโก ประเทศสหรัฐอเมริกา พัฒนาระบบโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัล ช่วยให้เข้าถึงอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง

- โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น พัฒนาระบบอาคารอัจฉริยะ ประหยัดพลังงาน

- การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในการบริหารจัดการเมืองและการให้บริการสาธารณะ

- การพัฒนาอินเฟรสตรัคเจอร์และเทคโนโลยี IoT ในการจัดการอาคารและสิ่งอำนวยความสะดวก

- การสร้างโอกาสให้กับธุรกิจและผู้ประกอบการในการใช้เทคโนโลยีในการพัฒนาธุรกิจ

- ระบบไฟส่องสว่างอัจฉริยะ

- ระบบจราจรอัจฉริยะ

- ระบบอาคารอัจฉริยะ

เมืองอัจฉริยะปลอดภัย (Smart Safe City) เมืองที่มีระบบความปลอดภัยที่ทันสมัย เช่น การใช้เทคโนโลยี AI ในการตรวจจับและป้องกันอาชญากรรม ระบบการแจ้งเตือนฉุกเฉินที่มีประสิทธิภาพ เพื่อให้ประชากรมีความรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจในการใช้ชีวิตประจำวัน

เมืองอัจฉริยะปลอดภัยมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาระบบความปลอดภัย โดยใช้เทคโนโลยีเพื่อ 

- ป้องกันอาชญากรรม กล้องวงจรปิด ระบบติดตาม

- จัดการภัยพิบัติ ระบบเตือนภัย ระบบติดตาม

- สร้างความปลอดภัยบนท้องถนน ระบบจราจรอัจฉริยะ ระบบตรวจจับความเร็ว

- สร้างความมั่นใจให้กับประชากร ลดอัตราการอาชญากรรมและเหตุอันตราย

ข้อดี

- ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน

- ความสบายใจในการใช้ชีวิต

- การท่องเที่ยวและการลงทุน

ข้อเสีย

- ความเป็นส่วนตัว

- ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งและบำรุงรักษา

- การละเมิดสิทธิมนุษยชน

ปัญหาอุปสรรค

- ความร่วมมือจากภาคส่วนต่างๆ

- กฎระเบียบ

- ความรู้ความเข้าใจของประชาชน