Lertsin 042 ธรณีนี่นี้เป็นพยาน

Lertsin 042 ธรณีนี่นี้เป็นพยาน

เช้าวันหนึ่งในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2515 เด็กระยองที่สอบเอนทรานซ์ติด คณะวิทยาศาสตร์ ได้ไปยืนอยู่ใกล้เสาธง หน้าหอประชุมใหญ่ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เพื่อรอเวลาเคารพธงชาติ แต่ไม่มีวี่แววนิสิตคนอื่นมาร่วมกิจกรรม จึงได้เดินไปเข้าห้องเรียน นี่คือความแตกต่างระหว่างการเรียนในระดับมัธยมศึกษาในต่างจังหวัดกับระดับอุดมศึกษา คงมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้และปรับตัว เมื่อเริ่มมีเพื่อนใหม่จากการได้ร่วมกิจกรรมเชียร์ทำให้สนุกสนานเพลิดเพลิน จนจบปีหนึ่งด้วยสถานะของนิสิต "โปรเบชั่น" เมื่อขึ้นปี 2 จึงได้เลือกเข้าเรียนในภาควิชาธรณีวิทยา เพราะวิเคราะห์แล้วว่าถ้าเลือก เคมี ฟิสิซ์ ชีวะ แคลคูลัส คงพาตัวเองไปสู่จุดจบแน่

เมื่อมีโอกาสกลับระยอง พ่อแม่ไม่ได้สนใจเรื่องการเรียนมาก เพราะการสอบเข้าเรียนในจุฬาฯได้นี่ต้องไม่กระจอกงอกง่อยอยู่แลัว แต่กู๋เลี้ยงถามด้วยความสนใจว่า ไปเรียนเกี่ยวกับอะไร "ธรณีวิทยา" ผมตอบ ย้อนหลังไป 50 ปี คำว่า ธรณีวิทยา คงเป็นศัพท์ชั้นสูงที่ใช้กันอยู่ในวงจำกัดมาก ขนาดคนระดับครูใหญ่โรงเรียนประถมศึกษาต่างจังหวัด ยังไม่เคยได้ยินคำนี้ผ่านหูมาเลย เขาเงียบสักพักแล้วก็เอามือตบไหล่ผมฉาดใหญ่ "เรียนวิชานี้ก็ต้องไปขึ้นศาลบ่อยล่ะสิ" ผมทำท่างง เขาเลยพูดต่อว่าก็ "ธรณีนี่นี้เป็นพยาน" เมื่อเรียนเป็นพยานก็ต้องไปขึ้นศาลแน่นอน แทบหมดแรงอธิบาย แต่ถือเป็นการเลือกทึ่ถูกต้องมาก เพราะสามารถเรียนจบใน 4 ปีแม้จะได้เกรดเกิน 2 มานิดเดียว แต่ถ้าคิดเฉพาะวิชาที่เกี่ยวข้องกับ ธรณีวิทยา น่าจะได้เกียรตินิยมด้วยซ้ำ แถมยังส่งผลต่อเนื่องให้สามารถสอบคัดเลือกเข้ารับราชการ ได้เป็นอันดับ 1 จากผู้สมัครเกือบร้อย