HighMoon Toon008“21st Century Titanic” หรือ “ไททานิคแห่งศตวรรษที่ 21”
“21st Century Titanic” หรือ “ไททานิคแห่งศตวรรษที่ 21”
คำอธิบายภาพการ์ตูน
“21st Century Titanic” หรือ “ไททานิคแห่งศตวรรษที่ 21” ภาพแสดงเรือชื่อ “TITANIC” ที่กำลัง จมลงสู่ทะเล ตัวเรือมีรอยรั่วและถูกเจาะด้วยปัญหา 4 ด้าน ได้แก่ Environmental problems (ปัญหาสิ่งแวดล้อม) Food crisis (วิกฤติอาหาร) Energy problems (ปัญหาพลังงาน) และ Waste problems (ปัญหาขยะ) ด้านบนเรือ คนยังคง ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน ฟุ่มเฟือย บริโภคไม่ยั้ง เช่น ช้อปปิ้ง กินจุกจิก ทิ้งขยะ เดินเครื่องจักร ผลิตควัน บริโภคอาหารแบบเกินพอดี
Titanic คือ ชื่อของเรือที่กล่าวกันว่ามีความยิ่งใหญ่ที่สุดในปี … ภายในเรือมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกสบายมากมาย จัดแต่งไว้อย่างหรูหรา และกล่าวไว้ว่ามีความปลอดภัยสูงเป็นเรือที่จะไม่มีวันจม แต่ก็เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นในการเดินทางครั้งแรก โดยชนกับภูเขาน้ำแข็งจนเรือแตกและจมลงอย่างรวดเร็ว มีผู้เสียชีวิตทั้งที่เป็นคนที่มีฐานะรวยและยากจนจำนวนมากมาย หากเทียบโลกในยุคศตวรรตที่ 21 เป็นเรือ Titanic ลำใหญ่ที่คนในโลกนี้อยู่ร่วมกันบนเรือ ทุกคนยังมีความสุขกับการกินอยู่ใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือย แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเรือลำนี้ (หรือโลกของเรา) กำลังประสบปัญหามากมายโดยเปรียบเทียบปัญหารูรั่วของเรือ เหมือนกับปัญหาเรื่องสิ่งแวดล้อมที่มีมากมาย เช่น ปัญหาการขาดแคลนอาหาร ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม ปัญหาพลังงานที่ลดน้อยลง และปัญหาขยะที่ขาดการจัดการ ซึ่งปัญหาที่กำลังเกิดขึ้นกับเรือนี้สามารถจมเรือลำนี้ให้จมได้ และปัญหานี้จะก่อให้เกิดผลกระทบกับทุกคนในโลก ทั้งคนร่ำรวยและยากจนโดยไม่มีการยกเว้น จึงควรที่เราที่อยู่บนเรือควรจะเริ่มตระหนักถึงปัญหาที่มี แล้วร่วมมือกันแก้ไข ก่อนที่จะเกิดโศกนาฏกรรมดังเช่นในอดีต
แนวคิดด้านสิ่งแวดล้อมจากภาพนี้:
โลกเหมือนเรือไททานิค: โลกกำลังลอยอยู่ท่ามกลางวิกฤติหลายด้าน แต่ผู้คนจำนวนมากกลับ ไม่รู้ตัว หรือเลือกเมินเฉย
มนุษย์กำลัง ‘เต้นรำบนดาดฟ้า’ โดยไม่รู้ว่าเรือกำลังจม: เช่นเดียวกับเรือไททานิคที่ผู้โดยสารยังดื่ม เต้นรำ ทั้งที่เรือกำลังชนภูเขาน้ำแข็ง โลกในศตวรรษที่ 21 กำลังจมจากพฤติกรรมมนุษย์
ปัญหาที่เชื่อมโยงกัน: ปัญหาขยะ พลังงาน อาหาร และสิ่งแวดล้อมไม่ใช่เรื่องแยกส่วน — แต่เชื่อมโยงกันในระบบเดียว
หากระบบใดล่ม “เรือทั้งลำก็จะจม”
ข้อคิดจากภาพ:
การเพิกเฉยต่อปัญหาสิ่งแวดล้อม ไม่ได้ทำให้มันหายไป
หากไม่เปลี่ยนวิธีคิดและการใช้ชีวิต วันนี้อาจยังลอยอยู่…แต่พรุ่งนี้อาจจมลงไปพร้อมกันทั้งหมด
การเปลี่ยนแปลงต้องเกิดขึ้นก่อนที่เรือจะจม ไม่ใช่หลังจากนั้น
แนวทางการดูแลสิ่งแวดล้อมจากภาพนี้:
ลดพฤติกรรมบริโภคเกินจำเป็น: หยุดความฟุ่มเฟือยที่ก่อขยะและสิ้นเปลืองพลังงาน
เปลี่ยนมาสู่วิถียั่งยืน: ใช้พลังงานสะอาด, กินอย่างรับผิดชอบ, เลือกสินค้ารักษ์โลก
สร้างจิตสำนึกร่วม: ทุกคนบนโลก “อยู่ในเรือลำเดียวกัน” ถ้าใครไม่ช่วยกันอุดรอยรั่ว โลกทั้งใบก็จม
โลกวันนี้เหมือนไททานิคที่จมช้าๆ เราจะเลือกเต้นรำต่อไปบนดาดฟ้า หรือจะเริ่มซ่อมเรือกันตั้งแต่ตอนนี้?
