Sathian ตอนที่ 27 ดินขาวของจังหวัดลำปาง

1 ธันวาคม 2566……อุตส่าห์หากรรมมาทำเหมือง ตอนที่ 27…ดินขาวของจังหวัดลำปาง ในปีราวๆ 2547-8 ต้องรับว่าลำปางกำลังบูมเรื่องของถ่านหิน(แม่เมาะ, บ้านปู)และดินขาว(ดินเขาปางค่า) ซึ่งตั้งแต่ก่อนหน้านั้นหลายปี ผู้ประกอบการที่เรารู้จักตั้งแต่สมัยรับราชการก่อนเกษียณก็ร่ำรวยจากการทำเหมือง เพราะมีดินขาวที่เรียกกันว่าดินล้าง(200- และ 325-)ที่ใช้ในสูตรของสุขภัณฑ์ จานชาม และกระเบื้องชนิดดีทั้งปูพื้นและบุฝาผนัง ดินขาวจริงๆคือดินเกาลีนใช้ได้ในสูตรเซอรามิคที่ขึ้นรูปได้ แต่ปรากฏว่าของที่เหมืองเรานั้นใช้ล้างไม่ได้ การคัดขนาดด้วยการล้างแบบที่ทำๆกันอยู่ไม่ได้ ผลของมันก็คือปัญหาด้านการตลาดก็เกิดขึ้น กระทบถึงเงินทุนที่จะใช้ดำเนินงาน ครับ การจำนอง จำนำ ขายหุ้น จึงเกิดขึ้น ความจริงก็คือความจริง เราแอบเอาตึกที่เมียเราทำการค้าขายของชำอยู่ไปจำนองธนาคาร แบบมี โอดี ด้วย คือไม่ใช้ก็ไม่เสียดอกเบี้ย แล้วเอาเงินไปทำเหมือง ชีวิตที่เริ่มต้นหลังเกษียณเพราะเริ่มมีหนี้ที่น่ากลัว ความคิดผิดจากเดิม เพราะการรับราชการเราเบิกบาน สนุกสนานไม่มีวันขาดทุน แต่พอมาทำเองมันมีได้มีเสีย ถ้าเราเป็นมนุษย์เงินเดือนมันสบายใจดีกว่า อยากเตือนสติให้น้องๆ ลูกๆ หลานๆ ให้คิดให้ดีในการตั้งต้นชีวิตใหม่หลังเกษียณ…