Sathian ตอนที่ 28 และแล้วแสงสว่างปลายอุโมงค์ก็เกิดขึ้น

2 ธันวาคม 2566…อุตส่าห์หากรรมมาทำเหมืองตอนที่ 28….และแล้วแสงสว่างปลายอุโมงค์ก็เกิดขึ้น เมื่อแหล่งแร่บริเวณใกล้เคียงไม่อาจผลิตได้ในหน้าฝน อีกทั้งน้ำมันดีเซลขึ้นราคาและปัญหามวลชน ทางโรงโม่ฃึ่งเป็นของกัลยาณมิตรด้วยจึงหันมาสนใจและเริ่มสั่งซื้อดินของเราในราคามิตรภาพ แหล่งแร่เล็กๆแต่ใกล้ทาง ราคาถูกกว่าเพราะเสียค่าขนส่งน้อยกว่า สามารถทำกำไรได้มากกว่าจะเกิดผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจที่ดีกว่า เราจึงรอดมาได้ ก่อนหน้านั้นมันเกิดความวิตกจริตอยู่บ้างเพราะต้องหาตลาด หาทางเอาแร่เข้าโรงงานซึ่งมารู้ภายหลังว่าโรงงานใหญ่ๆ เขาจะมี supplier อยู่แล้วถ้าเราไม่ขายผ่าน supplier แร่ก็ไม่ผ่านการทดสอบ ตามกฏหมายแร่ก็คือแร่ ดินทั่วๆไปนักกฏหมายเขาจัดเป็นแร่แต่สำหรับเราถ้าขายไม่ได้ก็ต้องเอาไปทิ้ง นึกถึงตอนก่อนเกษียณเรามีหน้าที่กำกับดูแลงานเหมืองแร่ แต่เราเน้นหนักไปที่การส่งเสริมมากกว่าทำตามตัวบทกฏหมาย การดูแลไม่ใช่การจ้องจับผิด คงจะเกิดอานิสงส์บ้างในช่วงเวลานั้นกะมังเราจึงรอดมาได้ ครับแล้วไว้เล่าต่อ…