uwh แหล่งมรดกโลก เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เวียดนาม 1993/2536 โบราณสถานเมืองเว้ (Complex of Hué Monuments)

กลุ่มอนุสาวรีย์เมืองเว้

เว้ได้รับการสถาปนาเป็นเมืองหลวงของเวียดนามที่รวมเป็นหนึ่งเดียวในปี พ.ศ. 2345 โดยไม่เพียงเป็นศูนย์กลางทางการเมืองเท่านั้น แต่ยังเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมและศาสนาในสมัยราชวงศ์เหงียนจนถึงปี พ.ศ. 2488 อีกด้วย แม่น้ำหอมไหลคดเคี้ยวผ่านเมืองหลวง เมืองหลวงของจักรพรรดิ นครต้องห้าม และตัวเมืองชั้นใน ทำให้เมืองหลวงศักดินาอันเป็นเอกลักษณ์แห่งนี้มีสภาพแวดล้อมที่งดงามทางธรรมชาติอย่างยิ่ง

คุณค่าสากลที่โดดเด่น

กลุ่มอนุสาวรีย์เว้ตั้งอยู่ในและรอบๆ เมืองเว้ จังหวัดเถื่อเทียนเว้ ใจกลางทางภูมิศาสตร์ของเวียดนาม และเดินทางสู่ทะเลได้อย่างสะดวก เว้ได้รับการสถาปนาเป็นเมืองหลวงของเวียดนามที่รวมเป็นหนึ่งเดียวในปี ค.ศ. 1802 เว้ไม่เพียงแต่เป็นศูนย์กลางทางการเมืองเท่านั้น แต่ยังเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมและศาสนาในสมัยราชวงศ์เหงียน ซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้ายของประวัติศาสตร์เวียดนาม ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1802 ถึง ค.ศ. 1945

แผนผังของเมืองหลวงใหม่สอดคล้องกับปรัชญาตะวันออกโบราณและเคารพต่อสภาพทางกายภาพของสถานที่

ภูเขางูบิ่ญ (หรือที่รู้จักกันในชื่อฉากพระราชฐาน) และแม่น้ำหอม ซึ่งไหลผ่านเมือง มอบทัศนียภาพอันงดงามทางธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ให้แก่เมืองหลวงยุคศักดินาอันเป็นเอกลักษณ์แห่งนี้ และยังเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความสำคัญเชิงสัญลักษณ์อีกด้วย สถานที่แห่งนี้ถูกเลือกเนื่องจากผสมผสานลักษณะทางธรรมชาติเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัว ไม่ว่าจะเป็นเนินเขาที่ทำหน้าที่เป็นฉากป้องกันด้านหน้าอนุสาวรีย์ หรือเนินเขาที่ทำหน้าที่เป็น “มังกรสีน้ำเงิน” ทางซ้าย และ “เสือขาว” ทางขวา ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องทางเข้าหลักและป้องกันวิญญาณร้ายไม่ให้เข้ามา ภายในภูมิทัศน์นี้ องค์ประกอบหลักๆ ของเมืองได้ถูกจัดวางอย่างโดดเด่น 

โครงสร้างของกลุ่มอนุสาวรีย์เว้ได้รับการจัดวางอย่างระมัดระวังภายในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของสถานที่ และจัดวางตามหลักจักรวาลวิทยาด้วยจุดสำคัญทั้ง 5 (ศูนย์กลาง ตะวันตก ตะวันออก เหนือ ใต้) ธาตุทั้ง 5 (ดิน โลหะ ไม้ น้ำ ไฟ) และสีทั้ง 5 (เหลือง ขาว น้ำเงิน ดำ แดง) 

โครงสร้างส่วนกลางคือบริเวณป้อมปราการเว้ ซึ่งเคยเป็นศูนย์กลางการปกครองของเวียดนามใต้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18 ภายในป้อมปราการเว้ไม่เพียงแต่เป็นที่ตั้งของหน่วยงานด้านการบริหารและการทหารของจักรวรรดิเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ตั้งของพระราชวังหลวง พระราชวังฮวงแทง (Huang Thanh) พระราชวังตู๋กามแทง (Tu Cam Thanh) และพระราชวังอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

ป้อมปราการป้องกันเพิ่มเติมที่มุมตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวง มีชื่อว่า ตรัน บิ่ญ ได่ ออกแบบมาเพื่อควบคุมการเคลื่อนที่บนแม่น้ำ ส่วนป้อมปราการอีกแห่งคือ ตรัน ไฮ แถ่ง ถูกสร้างขึ้นในเวลาต่อมาเล็กน้อยเพื่อป้องกันเมืองหลวงจากการโจมตีทางทะเล

นอกเมืองหลวงมีอนุสรณ์สถานที่สำคัญที่เกี่ยวข้องอยู่หลายแห่ง ในพื้นที่รอบนอกเป็นที่ตั้งของสถานที่สำคัญทางพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับชีวิตทางจิตวิญญาณของราชวงศ์ เช่น วันเหมียว (วัดวรรณกรรม), ด่านนามเกียว (ลานบูชาสวรรค์และโลก), โห่เกวียน (เขตพระราชฐาน), เด็นวัวเร (วัดช้างคำราม) และเจดีย์เทียนมู่ (พระนางเจ้า) ถัดขึ้นไปทางต้นน้ำ เป็นที่ตั้งของสุสานจักรพรรดิในราชวงศ์ที่เรียงรายอยู่ริมฝั่งแม่น้ำหอม

กลุ่มอนุสาวรีย์เมืองเว้เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของการวางแผนและการก่อสร้างเมืองหลวงที่ได้รับการป้องกันอย่างสมบูรณ์ภายในระยะเวลาอันสั้นในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ความสมบูรณ์ของผังเมืองและการออกแบบอาคารทำให้ที่นี่เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของการวางผังเมืองในยุคศักดินาตอนปลายในเอเชียตะวันออก

เกณฑ์( iv ) :   กลุ่มอนุสาวรีย์เมืองเว้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของเมืองหลวงศักดินาทางตะวันออก 

โบราณสถานเมืองเว้ (Complex of Hué Monuments) เมืองเว้ก่อตั้งขึ้นในฐานะเมืองหลวงของเวียดนามในปี 1802 และเป็นศูนย์กลางทางการเมือง วัฒนธรรม และศาสนา ภายใต้ราชวงศ์เหงียนจนถึงปี 1945 มีแม่น้ำหอมไหลผ่านเมืองหลวง พระราชวังอิมพีเรียล และเมืองต้องห้ามสีม่วง และเมืองชั้นใน ทำให้เมืองหลวงศักดินาที่มีเอกลักษณ์แห่งนี้เป็นสถานที่ที่มีความงามตามธรรมชาติอันยิ่งใหญ่

โบราณสถานเมืองเว้ (Complex of Hué Monuments) เป็นมรดกโลกทางด้านวัฒนธรรม เว้ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำหอม ทางฝั่งเหนือของแม่น้ำคือที่ตั้งของพระราชวัง ซึ่งเป็นศูนย์กลางของย่านประวัติศาสตร์ โบราณสถานและวัดสำคัญส่วนใหญ่ในเมืองเว้จะตั้งอยู่ในบริเวณนี้ ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำจะเป็นเมืองใหม่ ซึ่งมีย่านธุรกิจและที่พักอาศัยมากมาย เมืองเว้เคยเป็นเมืองหลวงเก่าในสมัยราชวงศ์เหงียนของเวียดนามช่วงปี พ.ศ. 2345 – 2488 ก่อนที่จะมีการแยกประเทศ 

เมืองเว้ ในอดีตไม่เพียงแต่เป็นศูนย์กลางทางการเมืองเท่านั้น แต่ยังเป็นศูนย์กลางศาสนาและวัฒนธรรม และศาสนา น่าเสียดายที่โบราณสถานส่วนใหญ่ได้รับความเสียหายในระหว่างการสู้รบของสงครามเวียดนามที่มีมาในอดีต

อนุสาวรีย์ Complex of Hue ตั้งอยู่ในและรอบๆ เมืองเว้ ในจังหวัด Thua Thien-Hue ในศูนย์กลางทางภูมิศาสตร์ของเวียดนาม และเข้าถึงทะเลได้ง่าย เว้ก่อตั้งขึ้นในฐานะเมืองหลวงของเวียดนามที่เป็นปึกแผ่นในปี พ.ศ. 2345 ไม่เพียงแต่เป็นศูนย์กลางทางการเมือง แต่ยังเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมและศาสนาภายใต้ราชวงศ์เหงียน ซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้ายของประวัติศาสตร์เวียดนามตั้งแต่ปี พ.ศ. 2345 ถึง พ.ศ. 2488

โครงสร้างของอนุสรณ์สถานคอมเพล็กซ์แห่งเมืองเว้ ได้รับการจัดวางอย่างระมัดระวังภายในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของสถานที่ และจัดตำแหน่งทางจักรวาลวิทยาด้วยจุดสำคัญทั้งห้า (กลาง ตะวันตก ตะวันออก เหนือ ใต้) ธาตุทั้งห้า (ดิน โลหะ ไม้ น้ำ ไฟ) และห้าสี (เหลือง ขาว น้ำเงิน ดำ แดง)

โครงสร้างส่วนกลางคือบริเวณป้อมปราการเมืองเว้ ซึ่งเป็นศูนย์กลางการปกครองทางตอนใต้ของเวียดนามในช่วงศตวรรษที่ 17 และ 18 ภายในป้อมปราการเว้ไม่ได้ตั้งอยู่เพียงส่วนการบริหารและการทหารของจักรวรรดิเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ตั้งของที่ประทับของจักรพรรดิ, Hoang Thanh (เมืองหลวงของจักรพรรดิ), Tu Cam Thanh (เมืองต้องห้ามสีม่วง) และพระราชวังที่เกี่ยวข้อง

Tran Binh Dai ซึ่งเป็นงานป้องกันเพิ่มเติมในมุมตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวง ได้รับการออกแบบเพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวในแม่น้ำ ป้อมปราการอีกแห่งคือ Tran Hai Thanh สร้างขึ้นหลังจากนั้นเล็กน้อยเพื่อป้องกันเมืองหลวงจากการถูกโจมตีจากทะเล

นอกเมืองหลวงมีอนุสรณ์สถานสำคัญที่เกี่ยวข้องหลายแห่ง ในพื้นที่รอบนอกเป็นที่ตั้งของสถานที่ประกอบพิธีกรรมสำคัญที่เกี่ยวข้องกับชีวิตทางจิตวิญญาณของราชวงศ์ เช่น Van Mieu (วิหารแห่งวรรณคดี), Dan Nam Giao (ลานบูชายัญสู่สวรรค์และโลก), Ho Quyen (พื้นที่หลวง), Den Voi Re (วัดช้างคำราม) และ Chua Thien Mu (เจดีย์สตรีสวรรค์) ถัดไปทางต้นน้ำที่เรียงตามแม่น้ำหอมเป็นสุสานของจักรพรรดิแห่งราชวงศ์

อนุสาวรีย์ Complex of Hue เป็นตัวอย่างที่น่าทึ่งของการวางแผนและการก่อสร้างเมืองหลวงที่ได้รับการปกป้องอย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลาสั้นๆ ในช่วงปีแรกๆ ของคริสตศักราชศตวรรษที่ 19 ความสมบูรณ์ของผังเมืองและการออกแบบอาคารทำให้ที่นี่เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของการวางผังเมืองในยุคศักดินาตอนปลายในเอเชียตะวันออก

.

------------------------