uwh แหล่งมรดกโลก 000 ความเป็นมาของ แหล่งมรดกโลก

แหล่งมรดกโลก (World Heritage Site) คือ พื้นที่หรือจุดหลัก (landmark) ที่ได้รับคัดเลือกจาก ยูเนสโก เพราะมีลักษณะสำคัญทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ หรือด้านอื่น และได้รับความคุ้มครองทางกฎหมายตามสนธิสัญญา สถานที่เหล่านี้ถือว่าสำคัญต่อประโยชน์โดยรวมของมนุษยชาติ

นิยามและความหมายของมรดกโลก คือ สถานที่ซึ่งมีคุณค่าสูงส่งอันประมาณค่ามิได้ และจะหาสถานที่อื่นใดมาทดแทนก็ไม่ได้ คุณค่าอันสูงส่งยิ่งยวดนี้มิได้เป็นสมบัติของชนชาติใดชาติหนึ่ง แต่เป็นมรดกที่เป็นสมบัติของมนุษยชาติทั้งปวง มรดกโลกแบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ มรดกโลกทาง วัฒนธรรม (Cultural Heritage) และมรดกโลกทางธรรมชาติ (Natural Heritage)

ความเป็นมาของมรดกโลก มีจุดเริ่มต้นมาจาก ปี ค ศ. 1960 ประเทศอียิปต์สร้างเขื่อนอัสวานใหม่ ซึ่งจะทำให้น้ำท่วมพื้นที่บริเวณหมู่บ้านในลุ่มแม่น้ำไนล์ อันเป็นที่ตั้งโบราณสถานสำคัญของอียิปต์โบราณที่ทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม คือ วิหารอาบูชิมเบล กับวิหารเทพีไอซิสแห่งฟีเล รัฐบาลอียิปต์ ได้ร้องขอให้ องค์การการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมของ สหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก (United Nations Educational Scientic and Cultural Organization: UNESCO) ให้ช่วยเหลือในการช่วยอนุรักษ์สมบัติล้ำค่าของ อาณาจักรนูเบียนเอาไว้ ยูเนสโกจึงเริ่มโครงการอนุรักษ์มรดกของมนุษยชาติ โดยการรณรงค์ให้นานาชาติหันมาสนใจการอนุรักษ์ศิลปสมบัติที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาวโลก

ยูเนสโก ระดมเงินทุนมาใช้ในการเคลื่อนย้ายโบราณสถานสำคัญของอียิปต์ทั้ง 2 แห่งไปอยู่ที่ใหม่จนสำเร็จ ต่อมายูเนสโกได้เข้าไปช่วยเหลือเมืองเวนิช เมืองแห่งศิลปวัฒนธรรมที่ล้ำค่าของอิตาลี ซึ่งกำลังมีปัญหาเมืองจม และเข้าไปช่วยบูรณะบุโรพุทฺโธ พุทธสถานสำคัญของชาวพุทธในอินโดนีเซีย ที่ปรักหักพังและเสื่อมโทรมเพราะกาลเวลาให้กลับมามีสภาพดีดังเดิม จากนั้น ยูเนสโก ก็ถือเป็นภารกิจสำคัญในการรณรงค์ให้นานาชาติมองเห็นความสำคัญของการอนุรักษ์โบราณสถานของ อารยธรรมเก่าแก่และมีคุณค่าอย่างยิ่งทางวัฒนธรรมอันเป็นมรดกของมนุษยชาติทั้งหลาย 

ความสำเร็จเหล่านี้ของยูเนสโกนำไปสู่ที่มาของ อนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองมรดกโลกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ (The Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage) ซึ่งได้รับการยอมรับและการลงนามจากที่ประชุมใหญ่ของยูเนสโกเมื่อ วันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1972 อนุสัญญาฯ นี้เรียกกันสั้นๆ ว่า The World Heritage Convention วัตถุประสงค์สำคัญของอนุสัญญาฯ คือ การส่งเสริมความร่วมมือระหว่างประเทศในการคุ้มครอง และอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติให้ดำรงคุณค่า ความโดดเด่นเป็นมรดกของมนุษยชาติทั้งในปัจจุบันและอนาคตตลอดไป

.

-------------------------