Big Data ประเด็นด้านกฎหมายในงานข้อมูลขนาดใหญ่ (Big Data) ในประเทศไทย

Big Data ประเด็นด้านกฎหมายในงานข้อมูลขนาดใหญ่ (Big Data) ในประเทศไทย

ประเด็นด้านกฎหมายในงานข้อมูลขนาดใหญ่ (Big Data) ในประเทศไทย

ปัจจุบันเทคโนโลยีสารสนเทศได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน โดยการสื่อสารผ่านทางอินเทอร์เน็ตซึ่งถูกใช้กันอย่างแพร่หลายและบริษัทขนาดใหญ่ของโลกที่ทรงอิทธิพลที่สุด คือ บริษัทด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ เช่น Google, Apple และ Microsft บริษัทผู้ให้บริการเหล่านี้มีข้อมูลขนาดใหญ่ (Big Data) ที่ได้มีการจัดเก็บข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ใช้บริการของตนไว้ได้เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นข้อมูลที่ได้มาจากผู้ใช้บริการทั่วโลกส่งผ่านถึงกันตลอดเวลาในเครีอข่ายทางสังคม ตัวอย่าง เช่น การเพิ่มขึ้นของจำนวนประชากร และอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่เชื่อมต่อกันทางเครือข่ายสังคมในขณะนี้ได้มีความสามารถในการสร้ สื่อสาร แบ่งปัน และเข้าถึงข้อมูลกันอย่างรวดเร็ว ข้อมูลที่ถูกสร้างขึ้นนี้มีมูลค่ามากมหาศาลสำหรับเศรษฐกิจโลก เนื่องจากสามารถถูกใช้เพื่อผลักดันนวัตกรรมใหม่ ๆ และการผลิตให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น บางเครื่อข่ายใช้ ข้อมูลขนาดใหญ่มาช่วยในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยความต้องการเป็นมืออาชีพในขณะที่บางเครือข่ายใช้เพื่อความสะดวกสบาย ใช้วิเคราะห์แนวโน้มต่าง ๆ ของโลก จึงเป็นผลให้การใช้ "บิ๊กดาต (Big Data)" นั้น มีประเด็นปัญหาเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัว และความมั่นคงปลอดภัยของข้อมูลเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก มีการละเมิดความเป็นส่วนตัวเป็นจำนวนมาก และหนึ่งในประเด็นทางกฎหมายที่สำคัญที่สุดก็คือ การละเมิดความเป็นส่วนตัวของข้อมูลส่วนบุคคลและความมั่นคงปลอดภัยของข้อมูล

สำหรับกรณีของประเทศไทยนั้น กฎหมายต่าง ๆ เกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิความเป็นอยู่ส่วนตัวและความมั่นคงปลอดภัยของข้อมูลที่มีผลใช้บังคับอยู่ในปัจจุบันได้แก่ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ประมวลกฎหมายอาญา พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 พระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 และพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจข้อมูลเครดิต พ.ศ. 2545 รวมถึงร่างกฎหมายที่กำลังอยู่ในระหว่างการพิจารณาของรัฐสภา(สภานิติบัญญัติแห่ชาติ) พบว่า ยังไม่มีกฎหมายที่บัญญัติขึ้นเป็นการเฉพาะในเรื่องความเป็นส่วนตัว รวมถึงการรัษาความมั่นคงปลอดภัยของข้อมูลของผู้ใช้บริการต่าง ๆ แม้ว่าจะมีการนำกฎหมายที่มีผลบังคับใช้ในปัจจุบันไปใช้ในกรณีการละเมิดความเป็นส่วนตัวจากการใช้ข้อมูลขนาดใหญ๋ (Big Data) แล้ว แต่สังคมยังไม่มีความรู้ความเข้าใจหรือความตระหนัก ถึงการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลจากการแอบเก็บข้อมูลพฤติกรรมการใช้โซเชียลของลูกค้ทุกครั้ง จึงควรประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนทราบและตระหนักถึงเรื่องของการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลให้มากขึ้นด้วย

ความรู้ความเข้าใจในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีข้อมูลขนาดใหญ่ และสร้างวัฒนธรรมการร่วมมือกันด้านข้อมูลของทุกองค์กรให้ทันสมัย เป็นปัจจุบัน และที่สำคัญข้อมูลถูกต้องตรงกันทุกองค์กร เร่งพัฒนาทักษะบุคลากรให้มีความรู้ด้านเทคโนโลยีข้อมูลขนาดใหญ่ และสร้างหน่วยงานกลางที่ให้บริการเทคโนโลยีข้อมูลขนาดใหญ่ เพื่อไม่ให้เกิดการลงทุนซ้ำซ้อน และไม่ควรให้ทุกหน่วยงานลงทุนซื้อเทคโนโลยีทุกหน่วยงานและมากเกินไป หน่วยงานกลางเมื่อได้ข้อมูลขนาดใหญ่ ก็นำมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนการใช้งานร่วมกันในส่วนราชการอื่น ๆ ด้วย

สิ่งที่สำคัญเมื่อภาครัฐได้ข้อมูลขนาดใหญ่มาแล้ว ควรออกกฎหมายหรือกฎระเบียบเพื่อให้เกิดการเปิดข้อมูลของภาครัฐ (Open Data) ต่อประชาชนทั่วไป และให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลขนาดใหญ่เป็นข้อมูลสาธารณะได้ การเปิดเผยข้อมูลสาธารณะ (Open Data) ภาครัฐต้องมีความเชื่อมั่นในอุดมการณ์ที่ว่าการเปิดเผยข้อมูลสาธารณะ (Open Data) จะทำให้สังคมช่วยกันตรวจสอบการทำงานภาครัฐอีกทางหนึ่งด้วย สังคมจะช่วยกันพัฒนานโยบายสาธารณะ (Public Policy) เพิ่มปริมาณและคุณภาพของความเป็นพลเมืองที่ดี พัฒนาความสามารถและประสิทธิภาพของภาครัฐและเพิ่มความรู้ความเข้าใจในด้านสังคมศาสตร์ "อย่างเป็นวิทยาศาสตร์" มากขึ้นเกี่ยวกับพฤติกรรมมนุษย์และสิ่งต่าง ๆ ที่เรามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่สิ่งที่ภาครัฐควรระวังและตระหนักให้มากในการดำเนินงานเรื่องข้อมูลขนาดใหญ่ คือการไม่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของประชาชน และนำข้อมูลของประชาชนผู้มาใช้บริการในทางพาณิชย์ และต้องคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลที่มีอยู่ในความครอบครองของภาคเอกชนเป็นการทั่วไปด้วย และเพื่อเป็นการวางมาตรการในเชิงป้องกันการละเมิดความเป็นส่วนตัวในข้อมูลส่วนบุคคล และความปลอดภัยของข้อมูล และเพื่อระบุถึงสิทธิหน้าที่ของผู้ที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลขนาดใหญ่ให้มีความชัดเจนจึงควรมีกฎหมาย เพื่อวางแนวทางในการคุ้มครองความเป็นส่วนตัวและความมั่นคงปลอดภัยของข้อมูลในกรณี ข้อมูลขนาดใหญ่เป็นการเฉพาะด้วย