เซรามิกตะวันใกล้ตกดินจริงหรือ แนวคิดเพื่อการพัฒนาประสิทธิภาพโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก

เอกสารการพัฒนาระบบโลจิสติกส์และโซ่อุปทานของกลุ่มอุตสาหกรรมเซรามิก 2550

สำนักโลจิสติกส์ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่

เซรามิกตะวันใกล้ตกดินจริงหรือ     

ผู้ประกอบการบางรายมองว่าอุตสาหกรรมเซรามิกในไทยเป็นตะวันใกล้ตกดิน หรือไม่รุ่งแล้ว เป็นสำนวนเปรียบเทียบกับอุตสาหกรรมอื่น โดยมีเหตุผลประกอบที่หลายโรงงานได้ยกเลิกกิจการไป และบางรายอยู่ในภาวะที่ย่ำแย่ บางรายประกอบธุรกิจอื่นเสริม เพราะเห็นว่าธุรกิจเซรามิกเริ่มไม่มั่นคงอีกต่อไป ความยากในการประกอบธุรกิจเซรามิกที่ต่างจากธุรกิจอื่น คือ ธุรกิจอื่นมีกระบวนการผลิตที่สามารถควบคุมได้มากกว่า จะพบปัญหาเฉพาะด้านความผันผวนไม่แน่นอนของการตลาดเพียงอย่างเดียวเป็นหลัก แต่ธุรกิจเซรามิกพบปัญหาความไม่แน่นอนทั้ง 2 ด้าน คือ ความผันผวนและความไม่แน่นอนด้านการตลาด การผลิตที่ควบคุมยาก ทุกครั้งที่มีการผลิตจะได้สินค้าเกรดบีออกมาจำนวนหนึ่งด้วย 

ปัญหาการแข่งขันในตลาดรุนแรงเพิ่มขึ้น หาออเดอร์ได้ยาก แต่ละออเดอร์มีความต้องการยุ่งยากซับซ้อนมากกว่าเดิม ต้นทุนการผลิตและต้นทุนโลจิสติกส์สูงขึ้น ทำให้ผู้ประกอบการต้องปรับตัวเองอย่างมาก การปรับตัวนี้ทำได้ดีไม่เท่ากัน บางบริษัทที่สามารถสร้างความแตกต่างให้แก่ผลิตภัณฑ์ของตน มีการออกแบบเป็นเอกลักษณ์ และสามารถเจาะตลาดต่างประเทศได้ ก็อาจจะยังมีคู่แข่งน้อยอยู่ มีออเดอร์มาเรื่อยๆ สามารถอยู่ได้ปลอดภัย อย่างไรก็ตามต้องมีเทคโนโลยีการผลิตที่ทันสมัย และมีระบบการบริหารจัดการที่ดีเพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้ครบถ้วน จึงจะสามารถได้ออเดอร์ซ้ำ ๆ สม่ำเสมอ

ความจริงยังมีผู้ประกอบการที่สามารถยืนหยัดอยู่ได้หลายราย มีออเดอร์เต็มข้ามไปถึงปีหน้าแล้ว ก็ด้วยความสามารถหลายด้านประกอบกัน ได้แก่ ความสามารถด้านการตลาดทำให้ได้ออเดอร์จากต่างประเทศ เพื่อกระจายความเสี่ยงไปในหลายภูมิภาค ความสามารถในการผลิตให้ได้ตามมาตรฐาน ส่งมอบได้ครบถ้วนตรงเวลา และสามารถควบคุมต้นทุนรวมให้สามารถทำราคาเป็นที่พอใจของลูกค้าได้ สำหรับบางรายที่ไม่สามารถจัดการได้ดีทั้งเรื่องเทคโนโลยีการผลิต การจัดการด้านโลจิสติกส์ หรือแม้กระทั่งการบริหารจัดการขั้นพื้นฐานเกี่ยวกับการบุคคล การเงิน ก็อาจจะพบกับความยากลำบากมากขึ้นภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แน่นอนว่าถ้าไม่สามารถปรับตัวให้มีระบบการจัดการที่ดี ย่อมอยู่ได้ยากในกระแสธุรกิจปัจจุบัน จึงอาจเปรียบเทียบกับตะวันใกล้ตกดินอยู่เสมอ

-------------------------------------------

ทำงานกับตัวเลขบ้าง แนวคิดเพื่อการพัฒนาประสิทธิภาพโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก

เอกสารการพัฒนาระบบโลจิสติกส์และโซ่อุปทานของกลุ่มอุตสาหกรรมเซรามิก 2550

สำนักโลจิสติกส์ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่

ทำงานกับตัวเลขบ้าง

การทำงานในโรงงานเพื่อผลิตชิ้นงานเซรามิก ปกติก็ต้องมีตัวเลขเข้ามาเกี่ยวข้องมากมาย ตัวเลขพื้นฐานที่ต้องใช้ประจำวัน และต้องคำนวณให้ได้ในเบื้องต้นเพื่อการส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้าตามที่ต้องการก่อน เช่น ลูกค้าสั่งล็อตนี้ 2,000 ชิ้น ส่งภายใน 1 เดือน สัปดาห์นี้ต้องสั่งดิน 2 เที่ยวๆ ละ 6 ตัน เป็นต้น ตัวเลขเหล่านี้นำมาใช้คำนวณเพื่อให้ได้ข้อมูลเพื่อประกอบการตัดสินใจต่างๆ และเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพการทำงานที่ดีขึ้น การไม่ทราบเลยว่าแต่ละขั้นตอนมีข้อมูลที่เป็นตัวเลขอย่างไร ทำให้การทำงานขาดประสิทธิภาพและไม่ช่วยให้เกิดการตัดสินใจแก้ปัญหาที่ดี เช่น รู้ว่ามีสินค้าคงคลังมากจนล้นแต่ไม่รู้ว่าเท่าไร มีการส่งสินค้าล่าช้าเป็นประจำแต่ไม่ทราบว่ากี่ออเดอร์ วัตถุดิบเหลือเท่าไร ต้องสั่งซื้อแล้วหรือยัง เหล่านี้เป็นคำถามที่ตอบได้ไม่ชัดเจนถ้าไม่มีตัวเลขรองรับ ทำให้เสี่ยงต่อความผิดพลาดได้ง่าย

มีการทำงานกับตัวเลขที่สำคัญอื่นๆ ได้แก่ การวิเคราะห์ประสิทธิภาพการทำงานด้านโลจิสติกส์ซึ่งมีตัวชี้วัดหลายประการ เช่น อัตราการส่งมอบสินค้า คิดเป็นร้อยละของใบสั่งซื้อที่สามารถส่งได้ตรงเวลาและครบถ้วนตามที่ตกลงกับลูกค้าตั้งแต่แรก เทียบกับจำนวนใบสั่งซื้อทั้งหมดตัวอย่างเช่น เดือนนี้มีใบสั่งซื้อต้องส่งมอบทั้งหมด 120 ใบสั่งซื้อ ส่งได้ตรงเวลาและครบถ้วนทั้งสิ้น 92 ใบสั่งซื้อ คำนวณได้เท่ากับ  92 / 120 x 100 เท่ากับประมาณ 77 % จำนวนใบสั่งซื้อที่ส่งมอบไม่ได้ 23 %

อาจมีหลายสาเหตุที่ทำให้ไม่สามารถส่งมอบได้ ซึ่งต้องวิเคราะห์หาสาเหตุหลักต่อไป การวิเคราะห์ประสิทธิภาพการทำงานต่างๆ เหล่านี้จะไม่สามารถทำได้เลย ถ้าไม่มีการเก็บข้อมูลที่เป็นตัวเลขในแต่ละกิจกรรมอย่างสม่ำเสมอ ผู้จัดการในแต่ละแผนกจึงควรจัดให้มีการเก็บตัวเลขที่สำคัญๆ ทุกขั้นตอนและรายงานผู้บริหารหรือผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างสม่ำเสมอ เวลาต้องการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อแสดงผลประกอบการจะสามารถทำได้ง่ายขึ้น 

การวัดผลในแต่ละขั้นตอน และนำมาเปรียบเทียบกับแผน หรือมาตรฐานที่กำหนดไว้นั้น ต้องอาศัยการคำนวณตัวเลขต่างๆ ซึ่งจะช่วยให้ทราบผลประกอบการได้อย่างรวดเร็ว และหาทางแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น การวัดผลเป็นตัวเลขเช่นนี้ เป็นการนำผลที่ได้ไปเปรียบเทียบกับผลงานของตัวเองในอดีต และเปรียบเทียบกับโรงงานอื่นในวงการเดียวกัน เพื่อจะได้ทราบว่าเราเก่งในระดับไหน และยังสามารถวัดผลในอนาคตได้ว่าปรับปรุงแล้วดีขึ้นหรือไม่ รวมถึงสามารถวางแผนได้ว่าจะทำให้ดีขึ้นได้อย่างไร เช่น ถ้า 23 % ที่ส่งมอบไม่ได้ ทำให้ลูกค้ากลุ่มนั้นหายไปไม่สั่งซื้อจากเราอีก แต่กลับไปหาโรงงานอื่นที่เขาส่งมอบได้ดีกว่า ตัวอย่างการนำตัวเลขมาวิเคราะห์ผลประกอบการด้านโลจิสติกส์ ได้แก่ ระยะเวลาส่งมอบสินค้า อัตราการส่งมอบสินค้า อัตราการใช้รถบรรทุก ต้นทุนโลจิสติกส์ ความถูกต้องของข้อมูลสินค้าคงคลัง ความถูกต้องของการพยากรณ์ยอดขาย ประสิทธิภาพการผลิต ประสิทธิภาพการบรรจุ อัตราการสูญเสีย อัตราการใช้พื้นที่คลังสินค้า เป็นต้น  

 -----------------------------------------------

ทำอย่างไรกับสินค้าเกรดบี แนวคิดเพื่อการพัฒนาประสิทธิภาพโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก

เอกสารการพัฒนาระบบโลจิสติกส์และโซ่อุปทานของกลุ่มอุตสาหกรรมเซรามิก 2550

สำนักโลจิสติกส์ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่

ทำอย่างไรกับสินค้าเกรดบี 

อาจพูดจนติดปากว่าเป็นสินค้าเกรดบี แต่ในที่นี้ให้หมายรวมถึงผลิตภัณฑ์ทุกชิ้นที่ผลิตออกมาแล้วไม่ได้ตามมาตรฐานเกรด เอ หรือมาตรฐานที่ต้องการตั้งแต่แรก ข้อผิดพลาดต่าง ๆ อันเนื่องมาจากการผลิตและการปฏิบัติงานอื่น ๆ ได้แก่ รูปทรงผิดส่วน ผิดขนาด สีเพี้ยน ลวดลายไม่ตรงแบบ สีเคลือบไม่สม่ำเสมอ มีรอยบิ่น เป็นต้น บางโรงงานอาจให้ชื่อแตกต่างกัน ตามรายละเอียดของข้อผิดพลาด และสภาพของผลิตภัณฑ์ตามที่เห็น เช่น เกรดเอผิดโทนสี เกรดบี เกรดซี ฯลฯ รวมแล้วก็คือไม่ตรงกับมาตรฐานเกรดเอที่ลูกค้าต้องการนั่นเอง

พนักงานในโรงงานเซรามิกรู้ดีว่าต้องทำงานด้วยความระมัดระวังทุกขั้นตอน เพราะถ้ามีข้อผิดพลาดเพียงเล็กน้อยก็จะทำให้ได้ผลิตภัณฑ์ไม่ตรงกับมาตรฐานที่ตลาดหรือลูกค้าต้องการและ ชิ้นงานที่ผลิตออกมาแล้วนั้น จะทำการแก้ไขได้ยาก หรือไม่ได้เลย ในความเป็นจริงของการผลิตเซรามิกก็คือ ทุกครั้งที่ต้องการผลิตสินค้าเกรดเอ จะต้องมีสินค้าเกรดบีออกมาเสมอ ตามความสามารถของการผลิต ถ้ามี Yield อยู่ที่ 70 เปอร์เซ็นต์ ก็หมายถึงตั้งใจผลิตสินค้า 100 ชิ้น ได้สินค้าเกรดเอ 70 ชิ้นและเป็นสินค้าเกรดบี 30 ชิ้น ฝ่ายขายมักจะขายสินค้าเกรดเอ 70 ชิ้นนี้ไปให้ลูกค้าได้ก่อน เพราะมีคำสั่งซื้ออยู่แล้ว หรือเป็นที่ต้องการของตลาด จึงไม่เป็นปัญหาด้านการขายนัก แต่สินค้าเกรดบี 30 ชิ้นนี้คือประเด็นสำคัญที่มักรบกวนจิตใจสำหรับโรงงานเซรามิกทั่วไป แต่ขณะเดียวกัน ก็มักไม่ได้รับการสนใจจากทุกฝ่าย ไม่เคยถูกจัดลำดับความสำคัญในเรื่องที่ควรต้องจัดการเร่งด่วน จนกระทั่งวันหนึ่งพบว่า พื้นที่ทุกแห่งในโรงงานมีสินค้าเกรดบีที่สะสมไว้วางอยู่เต็มไปหมดแล้ว โรงงานที่มีประสิทธิภาพการผลิตสูงก็สามารถผลิตได้เกรดเอออกมาในอัตราส่วนที่ดี เช่นสามารถผลิตเกรดเอได้มากถึงร้อยละ 90 ทำให้ภาระในการจัดการเกรดบีง่ายขึ้นเพราะมีน้อย ส่วนโรงงานที่มีประสิทธิภาพการผลิตต่ำลง โดยได้เกรดเอออกมาในอัตราส่วนที่ต่ำ บางโรงงานต่ำกว่าร้อยละ 50 จะมีภาระในการจัดการกับเกรดบีมาก

สินค้าเกรดบีมีผลกระทบต่อบริษัทหลายด้าน ส่วนที่เห็นชัดเจนคือผลกระทบกับปริมาณสินค้าคงคลังที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากการสำรวจพบว่าหากไม่มีการจัดการที่ดี สินค้าคงคลังที่เก็บอยู่ในโรงงานจะเป็นสินค้าเกรดบีซึ่งมีอัตราการหมุนเวียนช้า มากกว่าสินค้าเกรดเอซึ่งมีอัตราการหมุนเวียนเร็วกว่า จึงเป็นภาระที่ต้องรีบจัดการให้ดี

การจัดการสินค้าเกรดบี ต้องจัดการทั้ง 2 ด้าน หมายถึงทั้งด้านขาเข้าคือการจัดการด้านการผลิตและปฏิบัติการ และด้านขาออก คือการจัดการด้านขายหรือการกำจัดออกไปจากระบบ ในด้านการผลิตและปฏิบัติการ คือ การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและควบคุมอัตราการผลิตเกรดเอให้ได้ตามแผน หรือไม่ให้มีเกรดบีออกมาเกินกว่าที่กำหนดไว้ตั้งแต่แรก ซึ่งการใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการผลิตมีส่วนสำคัญมาก เช่น เครื่องมือการตรวจสอบคุณภาพในแต่ละขั้นตอน ใช้อุปกรณ์การผลิตที่ได้มาตรฐาน ทำให้ได้ผลผลิตที่คุ้มกับปริมาณวัตถุดิบที่ใช้ไป (มี Yield สูง) สามารถลดความสูญเสียจากการผลิตลง บริษัทต้องพัฒนาบุคลากรในฝ่ายผลิตและปฏิบัติการให้มีความรู้ ความชำนาญในการปฏิบัติงานให้ถูกต้องและระมัดระวังทุกขั้นตอน มีการวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นหน้างานอย่างรวดเร็ว ก็จะช่วยให้มีความผิดพลาดน้อยลง

การผลิตที่ดีมีเกรดบีออกมาน้อยลง หรือมีส่วนสูญเสียน้อยที่สุด นอกจากจะช่วยให้บริษัทมีโอกาสทำผลประกอบการที่ดีแล้ว ยังช่วยให้การใช้ทรัพยากรดินและวัตถุดิบอื่น รวมถึงการใช้พลังงานเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ เท่ากับช่วยประเทศชาติอีกทางหนึ่งด้วย

ในด้านการขาย แผนการตลาดและการขายของทุกบริษัท จะมีแผนสำหรับสินค้าเกรดเอชัดเจน เพราะนั่นคือเป้าหมายหลัก มีน้อยรายมากที่จะทำแผนการขายเกรดบีอย่างชัดเจน บางส่วนกลับไม่อยากรับผิดชอบอีกต่างหาก มองว่าเป็นผลงานของฝ่ายผลิตบ้าง ไม่เป็นที่ต้องการของตลาดในส่วนที่เป็นเป้าหมายหลักบ้าง ถูกกดราคามากไม่อยากขายบ้าง ในที่สุดก็ยังคงกองอยู่ในคลังสินค้าไม่ขยับไปไหนเป็นเวลานาน บางแห่งเป็นเวลาหลายปี

การจัดการสินค้าเกรดบี หมายความว่าบริษัทต้องจัดทำแผนการขายเกรดบีให้ชัดเจน โดยแยกออกมาจากแผนการขายเกรดเอ เพราะต้องการแผน มาตรการ และวิธีการที่แตกต่างกัน ใช้กับตลาดที่เป็นกลุ่มเป้าหมายเฉพาะ ซึ่งมักเป็นคนละตลาดกับสินค้าเกรดเอที่บริษัทดำเนินการอยู่

การจัดการสินค้าเกรดบีให้ได้ผลควรจัดให้มีผู้รับผิดชอบโดยเฉพาะ กำหนดเป้าหมายการขายสินค้าเกรดบีให้สอดคล้องกับแผนการผลิต และแผนการจัดการสินค้าคงคลัง คือต้องทราบสถานะของปริมาณสินค้าเกรดบีที่มีอยู่ในปัจจุบัน และทราบแนวโน้มของสินค้าเกรดบีที่กำลังจะผลิตออกมาใหม่ในอนาคตด้วย พร้อมสำรวจตลาดที่จะมารับซื้อสินค้าส่วนนี้ จัดทำโครงการ วิธีการเฉพาะขึ้นมา โดยมีวัตถุประสงค์หลักอยู่ที่การจัดการสินค้าเกรดบีส่วนนี้ให้หมดไปจากระบบภายในระยะเวลาที่แน่นอน และต้องจัดการทุกครั้งที่มีผลิตภัณฑ์ออกมา ถ้าปราศจากวัตถุประสงค์นี้แล้ว คงยากยิ่งที่จะจัดการให้ได้ผลทันการ 

แนวทางการปฏิบัติเกี่ยวกับการจัดการสินค้าเกรดบีทำได้หลายวิธี ขึ้นกับวัตถุประสงค์และเงื่อนไขของแต่ละโรงงาน ขอยกตัวอย่างที่ทำกันอยู่ในอุตสาหกรรมเซรามิกดังนี้

- เปิด Outlet ณ สถานที่ที่คนทั่วไปเข้าถึงได้ง่าย

- จัดทำการขายแบบพิเศษ ทำโปรโมชั่น ขายในราคาพิเศษ ลด แลก แจก แถม

- ร่วมมือกับภาครัฐเพื่อสนับสนุนในโครงการต่างๆ เช่น โครงการช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากสึนามิ หรือภัยน้ำท่วมเป็นต้น

- ทำการตลาดระดับล่างในการระบายสินค้า

- ให้พ่อค้ามาเหมาสินค้าเกรดบี หรือสินค้าที่เสียหายไปจากโรงงานตั้งแต่ที่สินค้าถูกผลิตออกมา ถึงแม้ได้ราคาที่ถูกหน่อยแต่เก็บไว้ก็ไม่ทำให้ได้ราคาที่ดีขึ้น กลับต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มอันเนื่องมาจากการดูแลรักษาอีกไม่รู้ว่าเมื่อไรจึงจะขายได้

- สุดท้ายเมื่อไม่มีวิธีการอื่นที่ดีหรือไม่ต้องการให้สินค้ามีตำหนิออกสู่ตลาด บางโรงงานก็เลือกวิธีทุบทำลายทิ้ง เพื่อกำจัดออกไปจากระบบ

-----------------------------------------------

ธุรกิจปั้นดินให้เป็นดาว แนวคิดเพื่อการพัฒนาประสิทธิภาพโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก

เอกสารการพัฒนาระบบโลจิสติกส์และโซ่อุปทานของกลุ่มอุตสาหกรรมเซรามิก 2550

สำนักโลจิสติกส์ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่

ธุรกิจปั้นดินให้เป็นดาว

เซรามิกหรือเครื่องเคลือบดินเผา เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ดินเป็นวัตถุดิบหลักเพื่อผลิตสินค้าประเภทจานชาม กระเบื้อง สุขภัณฑ์ ลูกถ้วยไฟฟ้า บางชิ้นงานมีคุณค่าควรแก่การเก็บรักษาและเป็นเจ้าของอย่างภาคภูมิใจ เช่น เครื่องประดับตกแต่ง เป็นต้น

การแปรสภาพจากดินเป็นชิ้นงานเซรามิกที่สวยงาม ผู้ประกอบการเซรามิกบางท่านเปรียบเปรยว่าธุรกิจของเขาเหมือนการปั้นดินให้เป็นดาว ดินก็คือดินวัตถุดิบ ดาวก็คือผลิตภัณฑ์ที่สวยงาม เมื่อเปลี่ยนแปลงจากดินให้เป็นดาวย่อมยกสถานะของดินให้เด่นและมีคุณค่าขึ้น เด่นมากหรือน้อยก็ขึ้นกับความสามารถของแต่ละโรงงาน ก็คือความสามารถในการเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้านั่นเอง 

ไม่ว่าอุตสาหกรรมไหน ก็จะมีทิศทางด้านผลิตภัณฑ์แบบเดียวกัน คือการทำให้โดดเด่นมีเอกลักษณ์ สร้างแบรนด์ให้สามารถเพิ่มมูลค่าและทำราคาให้กับสินค้าได้ เพิ่มโอกาสในการหาตลาดใหม่ๆ ที่มีการแข่งขันน้อย ตัวอย่างจากอุตสาหกรรมพลาสติกก็เช่นเดียวกัน ที่ผู้ประกอบการพยายามพัฒนาผลิตภัณฑ์จากที่เคยทำกันมานาน จำพวกถุง ถัง กะละมัง หวี ให้เป็นชิ้นงานประเภทชิ้นส่วนยานยนต์ ชิ้นส่วนไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ อุปกรณ์การแพทย์ ซึ่งเป็นสินค้าที่มีมูลค่ามากกว่า อุตสาหกรรมเซรามิก ก็จะต้องมีการพัฒนาจากการผลิตชิ้นงานประเภทถ้วย จานชาม กระเบื้อง สุขภัณฑ์แบบธรรมดาๆ ให้เป็นชิ้นงานพิเศษที่มีความเป็นศิลปะ ให้อารมณ์ มีชีวิตชีวาในชิ้นงานเพื่อให้เกิดความแตกต่าง มีเอกลักษณ์ และให้คุณค่าแก่การครอบครอง  

ในอุตสาหกรรมเซรามิก มีความแตกต่างของความสามารถในการเพิ่มมูลค่าให้กับผลิตภัณฑ์ เช่นผู้ประกอบการ ก ซื้อดินมาจำนวนหนึ่งราคา 100 บาท สามารถนำมาผลิตเป็นสินค้าแบบง่ายๆ ออกมาขายได้ในราคา 200 บาท ก็คือความสามารถเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ได้อีกหนึ่งเท่าเมื่อเทียบกับต้นทุนวัตถุดิบ โดยจะให้รางวัลผู้ประกอบการ ก สำหรับความสามารถนี้เท่ากับหนึ่งดาว คราวนี้นำมาเปรียบเทียบกับผู้ประกอบการ ข ซึ่งสามารถผลิตสินค้าจากวัตถุดิบชนิดเดียวกันที่ต้นทุน 100 บาท แต่สามารถผลิตสินค้าออกมาขายได้ราคา 500 บาท หรือเท่ากับ 5 เท่าเมื่อเทียบกับต้นทุนวัตถุดิบ ผู้ประกอบการ ข ก็ควรได้รางวัล 5 ดาว ถ้าบางคนทำแล้วขายได้ 5,000 บาท ก็ถือว่ามีศักยภาพในการปั้นดินให้เป็นดาวเจิดจรัสชั้นดีได้    

ในความเป็นจริง ไม่ใช่ทุกรายที่จะสามารถไปถึงดวงดาวเจิดจรัสชั้นดีที่สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์ได้ถึง 50 เท่าตามตัวอย่างข้างต้น มีผู้ประกอบการเพียงไม่กี่รายเท่านั้นที่สามารถทำให้ผลิตภัณฑ์ของตนกลายเป็นดาว และการจะก้าวไปถึงขั้นนั้นต้องใช้การปรับปรุงกระบวนการผลิตและการบริการทั้งหมดให้สอดคล้องกับระดับของตลาดและสินค้าที่สูงขึ้น มีการสร้างรูปแบบสินค้าให้โดดเด่น มีเอกลักษณ์ และพยายามสร้างแบรนด์เพื่อให้สามารถทำราคาได้ สร้างความเชื่อมั่นแก่ลูกค้า และสร้างความแตกต่างของสินค้าเมื่อเทียบกับคู่แข่ง รวมถึงการเสาะหาตลาดใหม่ๆ ในการขายสินค้า ผู้ประกอบการรายใดที่สามารถเพิ่มคุณค่าให้กับสินค้าได้มาก ก็มักมีโอกาสประสบความสำเร็จได้มากกว่ารายอื่นๆ

ผู้ประกอบการเซรามิกควรให้ความสำคัญต่อการลงทุนทำวิจัยและพัฒนา (Research and Development; R&D) ตามสถานะของตน ทั้งนี้เพื่อสร้างสินค้าใหม่หรือพัฒนาสินค้าเดิม ให้มีความแตกต่าง เป็นสินค้าแบบพิเศษ มีเอกลักษณ์ถูกใจ มีคุณภาพดี การทำสินค้าอย่างนี้ได้ก็ต้องมีมาตรฐานที่ดีตั้งแต่การออกแบบ การผลิตที่ได้มาตรฐาน มีเครื่องมือตรวจวัดคุณภาพสินค้า มีกระบวนการควบคุมคุณภาพตลอดทั้งซัพพลายเชน มีเทคนิคในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในระหว่างการผลิตอย่างมืออาชีพ ได้แก่ ความสามารถในการสืบค้นหาสาเหตุของปัญหาด้วยเทคนิคที่เป็นมาตรฐาน และมีระบบการแก้ปัญหาอย่างถูกต้องทันการณ์ นอกจากการผลิตสินค้าแล้ว งานด้านบริการต้องมีระบบและกระบวนการจัดการด้านโลจิสติกส์ที่ดี มีตัวชี้วัดชัดเจนในขั้นตอนที่สำคัญทั้งหมด เพื่อให้แน่ใจว่าสามารถส่งมอบสินค้าได้อย่างครบถ้วนและตรงเวลาที่ลูกค้าต้องการเสมอ งานบริการที่ไม่ดีมีข้อผิดพลาดอยู่เรื่อยๆ ก็อาจทำให้มีต้นทุนเพิ่มโดยไม่จำเป็น รวมทั้งมีโอกาสเสียลูกค้าไป ถึงแม้จะมีผลิตภัณฑ์ที่ดีเลิศก็ตาม

 -----------------------------------------------

ข้อมูลเพิ่มเติม

ภาพรวมอุตสาหกรรมเซรามิกและกิจกรรมโลจิสติกส์ (Overview of the ceramic industry and logistics activities)

การประเมินศักยภาพด้านโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก (Assessment of logistics potential in the ceramic industry)

แนวคิดเพื่อการพัฒนาประสิทธิภาพโลจิสติกส์ในอุตสาหกรรมเซรามิก (Concepts for improving logistics efficiency in the ceramic industry)

 -----------------------------------------------